De officiële lijst
met bestverkochte boeken

In de spannende roman De liefdesbrief laat Lucinda Riley, bekend van de internationale hitserie De zeven zussen, wederom haar vermogen om lezers te betoveren zien. Een adembenemend verhaal van dé bestsellerauteur van de eeuw.

In De liefdesbrief stuit de jonge journaliste Joanna per toeval op een brief van de pas overleden legendarische acteur James Harrison, met aanwijzingen die naar een explosief geheim leiden. Terwijl Joanna langzaam het verhaal ontrafelt, ontdekt ze dat meer mensen de brief willen hebben, en haar ten koste van alles zullen proberen tegen te houden… Welk geheim nam de acteur mee in zijn graf? En waarom willen juist de mensen uit de hoogste kringen dat dat geheim nooit wordt onthuld?

‘Wat wil jij worden als je groot bent?’ vroeg de mol. ‘Lief,’ zei de jongen.

‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy is een moderne fabel voor jong en oud. De 100 illustraties en de poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen de jongen en de drie dieren. De universele lessen die ze samen leren zijn stuk voor stuk levenswijsheden.

De Nederlandse editie van ‘The Boy, the Mole, the Fox and the Horse’ is prachtig vertaald door Arthur Japin, waardoor de teksten nog dichterbij komen. Een moderne klassieker, die je kijk op het leven verandert.

Twee geliefde vrienden, Grote Panda en Kleine Draak, reizen samen door de seizoenen van het jaar. Op hun weg zijn ze vaak verdwaald, en hoewel ze niet weten waar ze zijn, ontdekken ze veel mooie bezienswaardigheden die ze nooit zouden hebben gevonden als ze de juiste weg hadden gevolgd.

Samen onderzoeken ze de gedachten en emoties, ontberingen en geluk die ons allemaal verbinden. In de natuur leren ze hoe ze in het moment moeten leven, hoe ze vrede kunnen hebben met onzekerheid en hoe ze de kracht kunnen vinden om samen de obstakels van het leven te overwinnen.

Schrijver en kunstenaar James Norbury illustreerde de avonturen van Grote Panda & Kleine Draak, geïnspireerd door boeddhistische filosofie en spiritualiteit, om de ideeën te delen die hem door zijn moeilijkste tijden hebben geholpen, en hij hoopt dat ze jou ook kunnen helpen.

‘Van dit en dat en van alles wat’ is een portret van het multi-talent Martine Bijl. Samengesteld door Berend Boudewijn uit haar nagelaten documenten blijkt het onbedoeld zelfs een frappant zelfportret.

Jeugdherinneringen, brieven, een novelle, e-mails, speeches, theaterteksten plus dagboeken over haar werk bij televisie en theater – het lijkt verschillend, maar het ademt dezelfde oorspronkelijke, amusante geest. Of het nu gaat over optreden, over hartstochtelijk tuinieren, over volhardend keramiek maken, over koppig sleutelen aan teksten – het is altijd onderhoudend geschreven. En meer dan dat. En passant fileert Martine mannelijke eigenwaan en vrouwelijk schipperen en gunt ze ons ook nog een blik achter de schermen van onze showbusiness.

Martines echtgenoot Berend Boudewijn, die deze teksten heeft verzameld en er een persoonlijke inleiding bij schreef, oordeelt volkomen terecht: schrijven was waarschijnlijk Martines liefste bezigheid en zeker haar grootste talent.

Het is 23 december 1971, het weerbericht belooft een witte kerst en ieder lid van de familie Hildebrandt staat op een kruispunt. Vader Russ, hulpprediker van een progressieve kerk in een voorstadje van Chicago, wil zich bevrijden uit zijn liefdeloze huwelijk – zonder te weten dat zijn labiele vrouw Marion met dezelfde gedachte speelt.

Hun oudste zoon Clem komt voor de feestdagen naar huis met een beslissing die zijn vader zal verbijsteren. Clems zusje Becky, vanouds de populairste cheerleader op haar school, is onder de bekoring geraakt van de hippiecultuur, en hun puberbroer Perry is het beu om als drugsdealer het geld bijeen te sprokkelen voor zijn eigen verslaving. Iedere Hildebrandt is op zoek naar een beter leven en ziet zich daarin door de anderen gedwarsboomd.

Jonathan Franzen wordt al jaren geprezen om zijn onvergetelijke personages en zijn scherpe beeld van het moderne Amerika. Nu, in Kruispunt, tekent hij de generatie die aan de wieg stond van onze hedendaagse dilemma’s. Een tijd waarin alles anders was en toch ook wezenlijk hetzelfde. Met zijn karakteristieke humor en briljante verhaallijnen neemt hij ons vijftig jaar mee terug, naar een wereld waarin we kunnen zien wie we altijd al zijn geweest.

Kruispunt is, meer nog dan Franzens vorige romans, een krachttoer van verweven perspectieven, briljante observaties en een constante verhalende spanning. Een radicaal onderzoek naar de menselijke mythe met de familie Hildebrandt, die de politieke, intellectuele en sociale tegenstromen van de afgelopen halve eeuw bezeilt.

Jonathan Franzen (1959) brak in 2001 internationaal door met zijn meesterwerk De correcties, waarvoor hij de National Book Award ontving, en publiceerde in 2010 Vrijheid, dat door velen wordt gezien als de beste roman van deze eeuw. Zijn recentste roman, Zuiverheid, kwam uit in 2015. Franzen woont in Santa Cruz, Californië.

‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’

Opgroeien in een streng islamitisch gezin betekent voor Büsra dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuiskomen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent vooral: voortdurend vragen stellen. ‘Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? En de rest van mijn bestaan op die manier slijten? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?’ In een ongekend eerlijk relaas onderzoekt Büsra met veel humor de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit. Als er iemand geen blad voor de mond neemt, is het Büsra wel.

Lale Gül (1997, Kolenkitbuurt, Amsterdam) studeert Nederlands aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Görüş. In haar autobiografische debuutroman 'Ik ga leven' betwist ze alles wat ze daar geleerd heeft en meer.

Nog niet zo lang geleden zei Kees van Kooten in een interview: ‘Een biografie is niet meer nodig, ik heb alles zelf verteld. Ik ga de rest van mijn leven veel liever lezen dan schrijven.’

Ter gelegenheid van de bloemlezing De tachtigjarige vrede las hij voor het eerst sinds tijden weer zijn eigen verhalen. Ze brachten hem niet alleen terug naar het verloop van zijn lange leven, maar eveneens werd hij de lezer van zijn eigen hilarische fantasie. De verhalen uit Hedonia, Zwemmen met droog haar, de Treitertrends, de Modermismen en de vele andere bundels – ze zijn even sterk en humoristisch als de lenige geest van Kees van Kooten zelf.

Het is met die krachtige verbeelding dat hij nu zichzelf portretteert aan de hand van zijn verhalen. En het is het schitterende bewijs dat een biografie inderdaad volstrekt overbodig is. Koot graaft zichzelf autobio.

Fausto en Silvia ontmoeten elkaar voor het eerst in het bergdorp Fontana Fredda. Hij is schrijver, zij is een kunstenaar en allebei zijn ze op zoek naar een nieuw bestaan. Samen ervaren ze hoe de winter over het plaatsje en haar bewoners valt. Fausto geniet van de rust, ver weg van het rumoer van de stad en alles wat hij daar heeft achtergelaten, terwijl Silvia’s blik steeds gericht is op de hoogste bergtop, of het beklimmen van weer een nieuwe gletsjer. Als de lente aanbreekt, moet Fausto noodgedwongen terug naar de stad, maar het verlangen naar de bergen, de vriendschap met de dorpsbewoners en de herinnering aan Silvia zijn te sterk voor hem om hun roep lang te kunnen weerstaan.

Na het wereldwijde succes van De acht bergen keert Paolo Cognetti terug naar de adembenemende, woeste natuur van de Italiaanse Alpen. Hij neemt de lezer mee op reis naar de hoogste gletsjers en zoekt naar antwoorden op essentiële levensvragen. Wie willen we zijn? Waar horen we thuis? En hoe vind je geluk?

We hebben ons natuurlijk allemaal wel eens druk gemaakt afgelopen jaar: dat pakketje van AliExpress dat never nooit niet kwam, je rochelende buurman in de voortuin, de Meilandjes een avond niet op de teevee. Het was soms moeilijker om je niet druk te maken, al heeft één iemand meerdere malen het kookpunt weten te bereiken.

Vergeetachtige politici, de voetbalmaffia, corona-waar-geen-eind-aankomt, Wim-Lex’ snoepreisje naar Griekenland, subsidies voor klm, een kabinetsformatie als een clusterbom. Er was geen houden aan dit jaar. Koren op het molentje van ’s lands meest gelezen columnist. Komt u er maar in, driftkakker Youp.

Op zijn negentiende kreeg Özcan Akyol het boek Ik lach om niet te huilen in zijn handen. Deze autobiografische schelmenroman over het meeslepende, schokkende en intrigerende leven van Rotterdammer Lex Kroon sloeg bij hem in als een bom. Het deed hem denken aan zijn eigen leven en omgeving, aan ‘de verpauperde buurt in Deventer’, die het decor vormde van zijn jeugd. Het boek inspireerde hem om zelf schrijver te worden. Acht jaar later verscheen zijn schelmenroman Eus.

Lex Kroon schreef met Ik lach om niet te huilen in 1984 een absoluut unieke roman voor zijn tijd. Brutaal, openhartig en rauw: Kroon neemt ons mee naar de Rotterdamse onderwereld, waarin hoeren, drugs en criminelen centraal staan. Hij beschrijft zijn eigen afdaling – van taxichauffeur naar psychiatrisch patiënt naar cocaïnesnuivende koppelbaas – met een humoristisch cynisme en drijft rancuneus de spot met alles en iedereen. In dit door en door persoonlijke boek houdt Lex Kroon niets verborgen en staat de lezer oog in oog met de harde, vaak ontluisterende werkelijkheid van het bestaan.

Lex Kroon is ex-koppelbaas, ex-cocaïnesnuiver, ex-psychiatrisch patiënt, ex-hotelier, ex-katholiek, ex-taxichauffeur, maar nog altijd Rotterdammer en bovenal groot Feyenoord-kenner.