De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Martine Bijl hanteert de pen al jaren: teksten voor haar theatersolo's, liedjes, vertalingen van musicals, columns in Zin, sprookjes en teksten voor 'Heel Holland Bakt'. In 'Hindergroen' schrijft ze over haar leven, over haar vader, die huisarts was in Amsterdam-West, over het verslavende van tuinieren, over haar hekel aan onbegrijpelijk design, over haar liefde voor taal en over haar moeder, het doktersvrouwtje dat niet van haar achterwerk sprak maar over haar bilquadranten.

'Hindergroen' geeft in 40 hoofdstukken een beeld van de wereld van Martine Bijl, in de elegante, licht-ironische en trefzekere stijl die u van haar kent. In de in- en uitleiding schrijft ze over het langzame proces van haar herstel na een hersenbloeding, een onverwachte explosie van hindergroen.

Deel 1 van de Napolitaanse romans. Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in het Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren.

De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier.

De geniale vriendin is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die even sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?

In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage…

Youp van 't Hek kijkt niet vaak televisie, zegt hij in een interview. 'Maar ik zie het wel allemaal. Ik zap mezelf regelmatig langs de trofeeën van onze welvaart. Mensen doen alles op de televisie. Ze scheiden, laten hun operatie door een camera vastleggen en zelfs het doodgaan op verzoek wordt in beeld gebracht.'

Deze onderwerpen lenen zich bij uitstek als inspiratiebron voor de wekelijkse column waarmee Youp de lezers van NRC Handelsblad iedere week verrast. 'Hart', de titel van zijn nieuwe bundel, prikkelt genoeg om de lezer weer wakker te maken en bij de les te houden. En zijn hart? Dat klopt als nooit tevoren.

Sjeed Djamal, docent oriëntalistiek aan de Universiteit van Amsterdam, woont al lange tijd in Nederland. Op een dag krijgt hij een reisboek in handen van een Perzische sjah, die in de negentiende eeuw door Europa reisde. Sjeed Djamal vindt het fascinerend. Nieuwsgierig besluit hij om deze reis zelf te maken, met een afstand van anderhalve eeuw.

Samen met zijn student Iris wijdt hij zich aan de geschriften van de sjah en zijn medereizigers. Hij ziet hoe de sjah dwars door Europa reist, en zelfs door België en Nederland. Op die manier volgt hij de reusachtige karavaan van de sjah die steeds dieper het continent in trekt. Gaandeweg dringt de geschiedenis, maar ook het heden van Europa, steeds dieper tot Sjeed en zijn assistente door.

'Salam Europa!', de nieuwe, grote roman van Kader Abdolah, is een boek over nieuwsgierigheid en belangstelling voor de ander. Het is een roman, over de schoonheid en de betekenis van het over de grenzen kijken, waarin realiteit en verbeelding door elkaar lopen. Tegelijk is dit boek een vertelling over het heden, waarin Kader Abdolah de gebeurtenissen van nu, rondom de immigratie en de terreur, op een onvergelijkbare manier in zijn verhaal verweeft, wat het een hoogst actuele roman maakt. Het resultaat: een oosterse vertelling over Europa.

Kader Abdolah (Iran, 1954) is sinds zijn debuut De adelaars (1993) niet meer uit onze letteren weg te denken. Tot zijn grote en internationaal succesvolle romans behoren onder meer Spijkerschrift (2000), Het huis van de moskee (2005), De koning (2011) en Papegaai vloog over de IJssel (2014).

Lou is twaalf, Eva zesendertig, Elsie tweeënveertig, Casper zesenveertig, en Jos eenenzeventig. Vijf mensen, met elkaar verbonden, vertellen hun verhaal.

Over onverwacht geluk dat de dingen moeilijk maakt, over geheimen die te groot lijken, over de complexe kunst van het jong zijn, over obstakels die bergen worden, amper te beklimmen, over blijven proberen, tot waar geen mens meer verder kan.

In 'Vele hemels boven de zevende' vechten vijf uiteenlopende figuren meer met zichzelf dan met elkaar in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is, allemaal tegelijk.

Griet Op de Beeck (1973) ontving voor haar succesvolle debuutroman 'Vele hemels boven de zevende' De Bronzen Uil Publieksprijs 2013 en het boek werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2014.

Vier studievrienden zoeken samen hun weg in New York: de charmante acteur Willem, de excentrieke kunstenaar JB, de getalenteerde architect Malcolm en Jude St. Francis. Jude is teruggetrokken, slim en raadselachtig, en zijn vrienden weten beter dan vragen te stellen over zijn verleden. Ze proberen zijn pijn te verlichten, maar naarmate de decennia verstrijken dringt zich de vraag op of Jude wel verlost kan worden van de demonen uit zijn verleden.

Hanya Yanagihara groeide op in Hawaii en Texas. Ze werkt bij The New York Times Magazine en debuteerde met' Notities uit de jungle'. 'Een klein leven' betekende haar wereldwijde doorbraak als schrijver en werd een bestseller in Engeland en de Verenigde Staten.

In een klein dorp in de Provence wordt sinds mensenheugenis over een pogrom en een verborgen schat gesproken. Eind negentiende eeuw vindt men in een synagoge in Caïro een hoeveelheid opzienbarende joodse documenten. Stefan Hertmans ontdekt de sporen van een voorname christelijke jonkvrouw uit de elfde eeuw, die haar leven vergooide uit liefde voor een joodse jongen. Hij gaat letterlijk achter deze vrouw aan, die samen met haar verboden liefde op de vlucht slaat en een duizelingwekkende tocht aflegt, opgejaagd door alles en iedereen.

Stefan Hertmans baseerde zich voor 'De bekeerlinge' op historische bronnen. Dat brengt hem in een chaotische wereld van passie, haat, liefde en dood, en voert hem uiteindelijk van Caïro terug naar het kleine Provençaalse dorp, waar hij sinds decennia thuis is.

'Het is stikdonker om hen heen, het diepste uur van de nacht. De Grote Beer is van de hemelkoepel afgegleden. Ergens roept eenzaam een uil. Enkele sterren twinkelen vaag tussen de stil waaiende bladeren. Er beweegt iets, niet ver van haar vandaan, ze heeft het koud en rilt over haar hele lijf. Dan staat iemand wankelend boven haar, donker en wiegend. Dit is mijn dood, denkt ze. Ze hoort hijgen. Dan pas herkent ze David. Hij valt weer naast haar neer, ze grijpen elkaars handen, blijven zo liggen tot het ochtend wordt.'

'Kom hier dat ik u kus' is een roman over Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Een verhaal over waarom we worden wie we zijn, geschreven met humor, scherpte en veel schaamteloze eerlijkheid. Over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken.

Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.

Hoe vervullen we onze conflicterende taken als vader, echtgenoot en zoon; vrouw en moeder; kind en volwassene? Jood en Amerikaan? Hoe kunnen we onze eigen identiteit claimen als we zoveel aan anderen verschuldigd zijn? Dit zijn de essentiële vragen die Jonathan Safran Foer aan de orde stelt in zijn nieuwe roman.

'Hier ben ik' beschrijft drie tumultueuze weken uit het getroebleerde leven van een familie in het hedendaagse Washington D.C. Terwijl Jacob, Julia en hun drie zonen zich onontkoombaar geconfronteerd zien met het verschil tussen hun dromen en de werkelijkheid, zet een catastrofale aardbeving een pan-Arabische invasie van Israël in gang. De eigenlijke betekenis van het begrip 'thuis' staat ter discussie - evenals de fundamentele vraag hoeveel iemand in zijn leven kan verdragen.

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek 'Pogingen iets van het leven te maken'. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

Tackelen, pitchen, inkoppen, stuurgroepen en klankborden. Maar ook innovatie, corebusiness en sabbatical: het leven op kantoor is een woud van jeukwoorden. Managers die de regie pakken om hun collega's in hun kracht te zetten, kwaliteitsbewakers die uitdagingen aanvliegen, professionals die processen aanjagen, gamechangers met een can-do-mentaliteit, gedreven teamplayers die trajecten ingaan en stakeholders die in een constante dialoog met je willen zijn.

Kantoorexpert Japke-d. Bouma verzamelde de ergste jeukwoorden op kantoor en laat zien hoe het wél moet.

Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo'n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren.

'Gij nu' gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over de liefde die kan helpen, als je dat durft toe te laten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende dwang om het goed te doen, de angst voor het geluk, vaak groter dan die voor het verdriet, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.

Griet Op de Beeck heeft geen roman geschreven, maar 'Gij nu' is geenszins een verzameling per ongeluk bij elkaar geplaatste verhalen. Het is wel degelijk de bedoeling om bij het begin te beginnen en door te lezen tot het eind, om dan te ontdekken dat het boek meer is dan de droge optelsom van de afzonderlijke delen. Niet omdat er anekdotische verbanden zouden bestaan, maar omdat de schrijver probeert op deze manier iets te vertellen wat de lotgevallen van de vijftien individuen ver overstijgt.

De van oorsprong Friese Mata Hari (1876-1917) was de meest begeerde vrouw van haar tijd: een beroemde exotische danseres die omging met grootheden, in de grote Europese en Amerikaanse steden in de theaters stond en het publiek schokte en vervoerde met haar erotisch geladen optredens.

In 'De spion' gebruikt Paulo Coelho zijn verbeeldingskracht om het even glamoureuze als tragische leven van Mata Hari te herscheppen. Haar moeilijke jeugd, haar ongelukkige huwelijk dat haar naar Nederlands-Indië voerde, de trieste lotgevallen van haar kinderen, haar komeetachtige opkomst als danseres, haar intieme omgang met hooggeplaatste militairen en politici die haar uiteindelijk op een beschuldiging van spionage en hoogverraad kwam te staan.

Dit is het verhaal van een vrouw die de moed had zichzelf te bevrijden van het moralisme en het bekrompen burgerfatsoen van de vroege twintigste eeuw.

Het nieuwe boek van Paulien Cornelisse gaat niet over taal. Maar over een cavia. Die op de afdeling Communicatie van een kantoor werkt. Oké…

Een cavia op een kantoor tussen de mensen: het klinkt wat onwerkelijk, maar voor iedereen die maar een blauwe maandag met collega’s heeft gewerkt, zullen de kantooravonturen in 'De verwarde cavia' heel herkenbaar zijn. Van de symbiotische relatie met het koffiezetapparaat tot passief-agressieve e-mails en duizelingwekkende perikelen rond de lief- en leedpot.

Na 'De geniale vriendin', 'De nieuwe achternaam' en 'Wie vlucht en wie blijft' is dit het vierde en laatste deel van de Napolitaanse romans van Elena Ferrante. 'Het verhaal van het verloren kind' is de ontknoping van de saga van de briljante, geschoolde Elena en de vurige, onbeheersbare Lila.

Beide vrouwen zijn volwassen: de grote ontdekkingen van het leven zijn gedaan, zijn grillen en verliezen zijn verdragen en geleden. Beide vriendinnen hebben gevochten om te ontsnappen aan de Napolitaanse volksbuurt waar ze opgroeiden. Elena heeft gestudeerd, is getrouwd, naar Florence verhuisd, heeft kinderen gekregen en is inmiddels een gevierd schrijfster. Lila is er daarentegen nooit in geslaagd los te komen van haar geboortestad. Ze is weliswaar succesvol ondernemer geworden, maar haar succes heeft haar dichter gebracht bij de vriendjespolitiek, het chauvinisme en de georganiseerde criminaliteit die de buurt in hun greep houden.

Tegen de achtergrond van een verleidelijk en gevaarlijk Napels en een wereld die voortdurend verandert, vertelt Elena Ferrante met ongeëvenaarde eerlijkheid het verhaal van Elena’s en Lila’s levenslange vriendschap.

Het is druk op het griffierskantoor. Er moet iemand bij. Op een ochtend staat hij op de stoep: Bartleby. Vanaf het moment dat hij het kantoor betreedt wordt alles anders. Want in eerste instantie werkt hij braaf mee, hij doet zijn best, maar op een gegeven moment weigert hij een gewoon, alledaags klusje. En dat weigeren, dat wordt erger en erger...

Bartleby is een klassiek verhaal van Melville, die beroemd werd met 'Moby Dick'. Het zou gaan over de vrije wil, over klinische depressie, over protest, over de moderne maatschappij, over nee durven zeggen, over verhalen vertellen, over eenzaamheid, over opstand. Maar waarom kan het niet het over al die zaken tegelijk gaan?