De officiële lijst
met bestverkochte boeken

Het aanzien van 2009 brengt de opvallendste nieuwsfeiten tussen 1 januari en 31 december, voorzien van de beste foto's uit binnen- en buitenland. Zoals gebruikelijk komen niet alleen wereldschokkende gebeurtenissen aan bod, maar ook rages, regionaal nieuws, sport en cultuur. Een greep uit de inhoud:

• Dramatische Koninginnedag
• AZ kampioen, DSB failliet
• Mexicaanse griep en Q-koorts
• Michael Jackson overlijdt
• Barack Obama krijgt Nobelprijs
• Van Rompuy eerste president EU
• Alberto Contador wint Tour
• Israël valt Gazastrook binnen
• Ramses Shaffy overlijdt
• Crash Turkish Airline bij Schiphol
• Kim 'comeback' Clijsters wint US Open
• Winterpret op natuurijs
• Laura Dekker mag (nog) niet uitvaren
• Susan Boyle baart opzien bij talentenjacht
• Nederlands elftal naar WK 2010
• Westerschelde toch uitgediept
• Moorden schokken Urk en Dendermonde
• Strandrellen in Hoek van Holland
• Klimaatconferentie in Kopenhagen

Bron: Het Spectrum

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die 'groter als mij' zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. ('Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel).

Veel mensen vinden dat wij ons vooral door het gebruik van taal onderscheiden van de wilde beesten. Paulien Cornelisse ziet taal niet als een teken van civilisatie, maar meer als een voortzetting van omgangsvormen uit de oertijd. We zijn nog steeds bezig elkaar te vlooien en tegen elkaar te gillen, alleen doen we dat nu op een veel ingewikkelder manier. Je hebt ook mensen die niet willen toegeven dat de discussie inmiddels een ruzie aan het worden is. Die zeggen bijvoorbeeld: 'Grappig dat je dat zegt,' terwijl het helemaal niet grappig is.

Bron: Contact
www.pauliencornelisse.nl

In deze biografie onthult Andre Agassi enkele onthutsende feiten over zijn leven. Hij vertelt over hoe hij aan de top kwam, over de relatie met zijn vader, maar ook bijvoorbeeld over zijn verloren finale in 1990 van Roland Garos toen Agassi zich meer zorgen maakte over zijn toupet, waar nauwelijks iemand iets over wist, dan over zijn tegenstander.

 

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat bepaald is door dit soort conflicten. Met dit boek probeert hij een verhaal te vertellen dat mensen inspireert.

Op 13 november 2007 doen zeshonderd rechercheurs en dertig officieren van justitie op ruim vijftig adressen in Nederland invallen. Een strafrechtelijk onderzoek legt een wijdvertakt fraudenetwerk aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven bloot. De omvangrijke fraude met vastgoed van bedrijven als Philips, ABN Amro en Rabobank die justitie in kaart brengt, is gepleegd onder de ogen van gemeentebesturen en bekende Nederlanders als Joop van den Ende, Hans Wiegel, Jan Hommen en John Fentener van Vlissingen.

De verdachte projectontwikkelaars, pensioenfondsdirecteuren en vastgoedhandelaren konden jarenlang, met hulp van accountants, bankiers en notarissen, ongestoord tientallen miljoenen bij hun bedrijven wegsluizen, zo luidt de verdenking. Het voormalige Bouwfonds en Philips Pensioenfonds claimen een kwart miljard euro schade te lijden.

In het najaar van 2009 begint het monsterproces. Sinds de spectaculaire inval van justitie in 2007 volgen de journalisten Vasco van der Boon en Gerben van der Marel voor Het Financieele Dagblad de ontwikkelingen in de zaak rond de grootste bedrijfsinbraak in Nederland ooit. De vastgoedfraude beschrijft voor het eerst de duistere kant van de Nederlandse vastgoedwereld, met zijn ons-kent-ons-cultuur, het gunnen van het grote geld en slapende toezichthouders.

Bron: Nieuw Amsterdam

Geen tijd hebben: dat is een van de fundamentele ervaringen van onze tijd. In dit veelgeprezen en intussen ook veelgelezen boek neemt Joke J. Hermsen dit verschijnsel kritisch onder de loep.

Vanuit het gedachtegoed van denkers als Henri Bergson, Ernst Bloch en Peter Sloterdijk ontwikkelt zij een nieuwe visie op het fenomeen tijd, waarin zij een onderscheid aanbrengt tussen kloktijd en innerlijke tijd. Zij verkent het belang van rust, verveling, aandacht en wachten; ervaringen die sinds de Oudheid als belangrijke voorwaarden voor het denken en de creativiteit werden beschouwd, maar in het huidige economische tijdsgewricht nog weinig waardering krijgen.

Bron: De Arbeiderspers

Onze heilige waarheden hebben we de laatste eeuwen zien verdampen. Hulpeloos dobberen we rond op een zee van informatie, nieuws en meningen, op zoek naar iets wat ons weer ankers geeft. De moderne journalistiek is ons daar niet erg behulpzaam bij: hypes dicteren de berichtgeving, lichtzinnigheid en entertainment de toon. Wat vandaag de opening van de voorpagina of het journaal is, is morgen alweer achterhaald en vergeten.

Kan de filosofie ons uitkomst bieden? Haar tekortkoming is eerder het tegenovergestelde: diepgravende en ingewikkelde beschouwingen over de zin van het leven vullen de filosofiebibliotheken. Eeuwigheidswaarde hebben die boeken zeker, maar leren ze ons ook iets over het hier en nu?

In Nietzsche & Kant lezen de krant laat Rob Wijnberg zien dat de twee gebreken samen ook een kwaliteit kunnen zijn. Aan de hand van klassieke grootmeesters als Plato en Kant en moderne denkers als Fish en Rorty beantwoordt hij de meest prangende vragen uit de actualiteit. Zijn mensenrechten universele waarheden of westerse dogma's? Discrimineert Geert Wilders moslims als hij kritiek heeft op de islam? Klopt Rita Verdonks 'Regels zijn regels' eigenlijk wel? En wat wordt er nu werkelijk bedoeld met dé Nederlander?

Bron: De Bezige Bij

Irak

Op 2 februari 2009 besloten minister-president Balkenende en de meest betrokken ministers, na jarenlange debatten in politiek en samenleving, tot de instelling van een commissie onder voorzitterschap van mr. W.J.M. Davids, oud-president van de Hoge Raad der Nederlanden. Deze commissie heeft onderzoek gedaan naar de besluitvorming over het Nederlandse beleid inzake Irak in de periode van de zomer van 2002 tot de zomer van 2003.

Bij haar onderzoek heeft de Commissie toegang gehad tot alle relevante informatie. Voorts werden gesprekken gevoerd met alle hoofdrolspelers en met tal van andere betrokkenen. In dit rapport worden de bevindingen en conclusies van het onderzoek gepresenteerd.

De Commissie maakt inzichtelijk hoe de politieke besluitvorming is verlopen. Ook schept zij helderheid in tal van discussies die de afgelopen jaren in media en politiek zijn gevoerd, zoals: welke rol hebben volkenrechtelijke overwegingen gespeeld in de besluitvorming? Wat was de informatiepositie van AIVD en MIVD en hoe zijn politici daarmee omgegaan? Was er sprake van Nederlandse militaire betrokkenheid? De Commissie verwoordt tot slot haar conclusies.

Bron: Boom

Tot haar eerste dag op de middelbare school is Maria een heel gewoon meisje van twaalf. Ze woont met haar moeder en haar zus in een stad in het oosten van Nederland,en wil wel wat meer spanning in haar leven. Of stoer zijn, zoals dat groepje jongens dat rondhangt op het parkeerterrein van de school. Hoe zou het zijn als een van die jongens haar vriendje was? Maria's fantasie lijkt werkelijkheid te worden: een van hen, Manou, spreekt haar aan. Wat ze niet weet, is dat Manou een loverboy is.
Zes jaar later schrijft Maria dit bloedstollende verslag van haar jaren met Manou. De jongens die haar haar normale jeugd hebben ontnomen, en die de meeste mensen kennen als ‘loverboys', waren voor haar pooiers, drugs-, wapen- en mensenhandelaars. Geweld, (groeps)verkrachtingen, handel in meisjes, drugssmokkel: Maria heeft veel meegemaakt en gezien. Ze heeft er een authentiek en onthullend verhaal over geschreven. Openhartig vertelt ze over haar tegenstrijdige gevoelens voor Manou, en haar strijd om aan hem te ontkomen: fysiek, maar vooral mentaal. Wat Maria heeft meegemaakt is schokkend; hoe ze erop terugkijkt is buitengewoon ontroerend.
Nu met 16 extra pagina's Maria vertelt...

Bron: Van Gennep

Iedereen kent Annie M.G. Schmidt, misschien wel de populairste Nederlandse schrijfster aller tijden. Maar wie kent haar nu eigenlijk echt? Voor Schmidt kwam de grote roem immers pas laat en wat er over haar leven bekend is, is vooral datgene wat ze er zelf over kwijt wilde.
Op basis van een schat aan nieuw materiaal reconstrueerde Annejet van der Zijl de lotgevallen van de vrouw achter de schrijfster: haar hardnekkige zoektocht naar liefde, de onstuimige opgang tot ’s lands ‘schaduwkoningin’ en het roerige en soms inktzwarte persoonlijke leven achter de roem. Het resultaat is het inspirerende verhaal van een vrouw die in haar jeugd eigenlijk niets mee had, maar er dankzij haar humor en moed toch in slaagde om alles uit het leven te halen.

Anna is een van Nederlands succesvolste biografieën ooit. Het boek werd onder andere genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en De Gouden Uil, en vormde de basis voor de tv-serie Annie M.G. In 2010 werd Anna door NRC Handelsblad verkozen tot een van de vijftien belangrijkste non-fictieboeken van het eerste decennium van deze eeuw.

Dieren eten

Tot enkele jaren geleden was Jonathan Safran Foer afwisselend vegetariër en vleeseter.Toen hij echtgenoot en vader werd, stelde hij zichzelf de vraag: waarom eten we dieren? En zouden we ze ook eten als we wisten hoe ze op ons bord terechtkomen?

In een synthese van filosofie, literatuur, wetenschap en undercoverjournalistiek onderzoekt Foer in Dieren eten de verschillende verhalen die we onszelf vertellen om ons eetgedrag te rechtvaardigen – van folklore tot populaire cultuur, van familietradities tot westerse mythen – en laat hij zien hoe die verhalen onze onwetendheid in stand houden.

Dieren eten getuigt van sterke morele gedrevenheid en grote ruimhartigheid, voor mensen en voor dieren.

Bron: Ambo